MERCURY RECORDS - MIKE OLDFIELD: Tubular Bells, LP

  • 105,00 zł Cena netto: 85,37 zł
  • szt.
  • Niedostępny

Mike Oldfield łączy rock progresywny z folkiem, ambientem, elektroniką, klasyką i world music. Już mając 10 lat i opanowane podstawy gry na gitarze, zaczął komponować utwory instrumentalne.
Pierwsze kompozycje Mike rejestrował na pożyczonym magnetofonie. Poważny wpływ miała na niego wizyta w londyńskich Abbey Road Studios, gdzie w jednym z pomieszczeń odkrył masę różnych instrumentów. Próbował grać na wielu z nich i postanowił, że w swoich kompozycjach będzie używał bardzo różnych dźwięków.
Ma na swoim koncie wiele nagród i wyróżnień. Jedno jest szczególne – jedna z asteroid została nazwana jego nazwiskiem. To zasługa badacza kosmosu, Garetha Williamsa, który okazał się być wielkim fanem Mike'a.
Oldfield skomponował też kilka ścieżek dźwiękowych, m.in. do filmu Lawrence'a Moore'a, zatytułowanego "Reflection", czy "The Killing Fields" w reżyserii Rolanda Joffe, twórcy "Misji".
Oldfield czasami śpiewał na swoich płytach, ale zdarzało się to rzadko. Najczęściej zapraszał do śpiewania gości. Wspomagali go m.in.: Maggie Reily, Barry Palmer, Max Bacon, Jon Anderson, Bonnie Tyler, Roger Chapman. Na płytach z lat 1985 - 1991 śpiewała jego ówczesna towarzyszka życia Anita Hegerland.

Najwcześniejszy materiał demo nie spotkał się ze zrozumieniem wytwórni płytowych. Muzyka owszem podobała się, lecz nikt nie wiedział, jak należy ją promować. Prawie nikt, bo w końcu na nagrania Oldfielda trafił Richard Branson z Virgin Records, który poszukiwał nowych i twórczych artystów. Mike odwzajemnił się Bransonowi nagrywając w 1973 roku debiutancki album "Tubular Bells", który dziś jest już pozycją klasyczną w historii światowej muzyki. Dwuczęściowa kompozycja, trwająca łącznie około 40 minut, odniosła wielki sukces i pozwoliła uczynić z Virgin Records fonograficznego giganta. Płyta była 279 tygodni na brytyjskiej liście przebojów. Jednym z powodów jej popularności było to, że jej początkowy fragment był użyty w znanym horrorze Egzorcysta. Tubular Bells ma dwa sequele: Tubular Bells II (1992) i Tubular Bells III (1998).

Płyta wydana z zadrukowanym wewnętrznym etui oraz z kodem do pobrania albumu w mp3 (128 kbps).

 

Spis utworów:

Strona A:
Part I

Strona B:
Part II